Dennis Wilt, 
gastheer 24H Chefs, 
presentator en meteoroloog
Dennis Wilt, gastheer 24H Chefs, presentator en meteoroloog

Zo’n boodschap is echt ongelofelijk om te krijgen

BCBG Magazine

Het Prinses Máxima Centrum bestaat in juni zes jaar. Tot juni 2018 worden jonge kankerpatiënten behandeld in academische ziekenhuizen verspreid door Nederland. Hoe was dat voor ouders? Dennis Wilt, meteoroloog, dagvoorzitter en bekend als tv-weerman bij RTL4 en SBS6: ‘Twintig jaar geleden was ik een ouder met een kindje met kanker. Het is mooi dat deze zorg gecentreerd is in één ziekenhuis. Alle kennis en kunde zit bij elkaar; iedereen in het pand weet bijvoorbeeld hoe belangrijk hygiëne is. En voor ouders zal het prettig zijn om lotgenoten te ontmoeten.’  

Dennis is mede-presentator van Naar Buiten Met, het online inspiratie-platform waaraan ook Tjitze van der Dam (organisator van 24H Chefs) meewerkt. Je kunt Dennis ook kennen van zijn deelname aan tv-programma Expeditie Robinson in 2022 dat hij won.  

Alles is tiptop geregeld

Dennis kijkt uit naar 24H Chefs waarbij hij tussen 18 en 21 uur als gastheer aanwezig zal zijn. ‘Ik kan zelf aardig koken en bewonder de chefs die meedoen. Ik ben zeer benieuwd naar wat zij voor gerechten gaan bereiden.’ Ter voorbereiding bezoekt hij het Prinses Máxima Centrum. ‘Alles is daar tiptop geregeld. Dat zie je al in de parkeergarage. Het is er netjes en prettig, voelt in niets als een ziekenhuis. Dat is fijn, want als jouw kind ziek is, heb je al genoeg aan je hoofd.’ Op weg naar de ingang passeert hij een gezin. ‘Net terug van een behandeling denk ik. Het kind heeft een knuffel in de hand en een slangetje in de neus. Ik hoopte van harte dat ze voor langere tijd terug naar huis kunnen.’ 

Je weet niet wat je overkomt

Hij kan zich goed voorstellen hoe de ouders die naast het kind lopen zich voelen. ‘Wij zaten ineens bij de huisarts, met een kind dat nooit ziek was en nu oorontsteking leek te hebben.’ Ondanks medicijnen verhevigt in de dagen daarna de koorts. ‘Dus wij terug naar de huisarts. We worden direct doorverwezen naar een kinderarts die allerlei bloedtesten laat uitvoeren. Je weet níet wat je overkomt.’ De kinderarts geeft aan een sterk vermoeden van leukemie te hebben. En Dennis? Die heeft het gevoel dat er een luik wegklapt onder zijn stoel. ‘Het voelt alsof ik naar beneden val, naar de andere kant van de wereld ofzo. Zo’n boodschap is echt ongelofelijk om te krijgen.’ 

Wat doe wij hier? 

Er volgt een rit naar een academisch ziekenhuis. ‘We zijn bezorgd, weten nog niets over behandelopties. Aangekomen bij het enorme ziekenhuis melden we ons op de afdeling kinderoncologie. We zien zieke kindjes en denken: “wat doen wij hier?” Het gaat zo snel allemaal. Voor je het weet hangt jouw kind aan een infuus met gekleurde vloeistof en zit jij als ouder aan tafel met specialisten te praten over een behandelprogramma van twee jaar.’ De kans op genezing is 75 procent. ‘Best hoog natuurlijk, maar voor mij voelt die 25 ook als een vrij grote kans. Is er die kans op een bui, dan neem ik een paraplu mee.’ Een deel van de behandelingen staat in zijn geheugen gegrift. ‘Ik moest mijn kind vasthouden zodat er een ruggenprik gezet kon worden. Ik weet nog precies hoe dat voelde; mijn kind dat als een boogje onder mijn armen lag zodat er precies tussen de wervels geprikt kon worden … dat is ontzettend heftig om mee te maken.’ 

Wij moesten een heel ziekenhuis door om naar buiten te kunnen

Dennis noemt het Máxima Medisch Centrum een vriendelijke plek. ‘Alle kamers hebben buitenruimte. Wij moesten het hele ziekenhuis door om naar buiten te kunnen. Bovendien grenst het aan een natuurgebied en hebben ouders een eigen ruimte om te slapen. Ik heb op de meest onmogelijke veldbedjes bij mijn kind op de kamer gelegen. Dat maakte me toen niet uit, maar het is prettig voor ouders die nu in onze schoenen staan dat dit beter geregeld is.’ Tijdens zijn bezoek drinkt hij koffie in de eetzaal. ‘Ook die ruimte is fantastisch. Kinderen zien er verplegend personeel, artsen en andere medewerkers een broodje eten en met elkaar kletsen. Dat maakt de situatie normaler. Dat vind ik heel sterk aan het Máxima.’

Een voorrecht en een plicht

Dennis is ambassadeur voor KWF. ‘Ik vind het eigenlijk een plicht’, is zijn antwoord op de vraag waarom het belangrijk is dat bekende personen zich inzetten voor goede doelen. ‘Want wij kunnen snel grote groepen mensen bereiken en mobiliseren. Ik vind het een voorrecht dat ik dit mag en kan doen en haal er veel voldoening uit. Ik vind het ook goed om soms terug te denken aan de situatie waarin wij toen zaten, ook al was het pittig. Het is goed om je af en toe te realiseren dat niet alles vanzelf-sprekend is.’  

Inzamelingen en acties blijven nodig

Het verhaal van Dennis heeft een positief einde. Zijn kind geneest en is inmiddels volwassen. ‘Onze toekomst ziet er zorgeloos uit. Ja, het was een ontzettend lastige periode, maar heel veel kinderen genezen en er worden steeds betere behandelmethoden ontwikkeld. Inzamelingen en acties zoals 24H Chefs blijven nodig om dit onderzoek mogelijk te maken.’

Afbeelding