GIN SHORT FOR GINNEVER

Gin en tonic, het favoriete drankje van elk meisje dat we ooit hebben geprobeerd te versieren. Het blijkt ver te staan van de avances die wij ermee probeerde te maken. Sterker nog. De gin zonder softdrink was het medicijn om menig soldaat een niet te winnen veldslag in te krijgen tijdens de dertigjarige oorlog die begon in 1618. Dus gaat u er maar eens goed voor zitten, want met dit geschiedenislesje gaat u hoge ogen gooien bij uw volgende huisfeestje. Zegt u maar na, gin-ne-ver.

Richard Zijlstra Omdat onze ervaringen met cocktails en ander gedistilleerd beperkt blijven tot voor de bar, leek het ons wijs om wederom te schermen met de kennis van de voorzitter van de Nederlandse Bartenders Club en tevens Brand-Ambassador van London Essence en Catz Dry Gin, Richard Zijlstra. In dit verhaal komen beide titels goed van pas. Verderop maakt Richard, zoals u ondertussen van hem gewend bent, een aantal klassieke gin en tonics met gins van Nederlandse bodem om met dezelfde gins nog even een moderne Richard Zijlstra variant te tonen. Maar nu eerst: geschiedenisles.

Jongensboek De geschiedenis van gin. Een verhaal dat niet zou misstaan in een goede documentaire op National Geographic. Dit jongensboek begint al ver voor de geboorte van Christus waar de Arabische Alchemisten drukdoende waren met het distilleren van uiteenlopende elixers voor medische en wetenschappelijke doeleinden. We fast-forwarden dan even naar het toffe stuk dat begint in 1618 en waar op dat moment al flink werd gedistilleerd op basis van graan en druiven. De katholieke Keizer Ferdinand II van Duistland, hoe kan het ook anders, vond het wel welletjes met die protestanten en startte de dertigjarige oorlog. Al snel stapte de Nederlanders in, onder leiding van Maurits van Oranje, met de Engelsen in hun kielzog.

Dutch Courage Zo, nu u de start van de burentwist kent, kunnen we direct naar het slagveld. Want het is daar waar de gin-saga begint. Want de Nederlandse soldaten begonnen zich namelijk al snel moed in te drinken met hun thuis gestookte jenever. De Engelse soldaten die waren uitgezonden door Koningin Elizabeth I om mee te strijden aan Nederlandse zijde haakten al gauw aan bij de Nederlandse collega’s. Door de Engelsen wordt jenever daarom ook wel “Dutch Courage” genoemd. Uiteraard namen de Engelse soldaten deze drank ook mee naar huis en hierdoor groeide de bekendheid van jenever in Engeland.

Dronken Stad Het duurde niet lang voordat men in Londen jenever (“ginnever” en later gewoon “gin”) begon na te bootsen. In 1638 werd de Worshipful Company of Distillers opgericht door Théodore de Mayerne, lijfarts van de Franse en Engelse koning. Théodore kreeg van Karel I het alleenrecht om alcohol te maken en samen met zijn kompanen stelde hij een reeks kwaliteitsstandaarden op waarna de productie van de Engelse gin begon. In 1689 nam Willem van Oranje III de troon over en hij stimuleerde, mede door de hoge importbelastingen voor de buitenlandse dranken, vrijwel direct de productie van Engelse drank. Iedereen mocht vanaf dat moment gin stoken zonder licentie. De goedkope drank vloeide rijkelijk door de arme wijken van Londen met verval, prostitutie, criminaliteit en sociale verwaarlozing tot gevolg. De zelfgestookte gin had heel Londen in haar greep en de stad is nog nooit zo dronken geweest als toen.

Wodka, Wodka, Wodka Na ingrijpen vanuit de overheid werd het rond 1800 een stuk rustiger rondom het guitige drankje en later die eeuw verbeterden de productiemethoden en kwaliteitsstandaarden, waardoor ook suiker niet meer toegevoegd hoefde te worden. Rond die tijd waaide de cocktailtrend over vanuit Amerika met als gevolg dat gin werd geëxporteerd en in Amerika aan populariteit won. Gin overleefde de drooglegging in Amerika en de twee wereldoorlogen. Maar ondanks dat gin de drankenwereld wist te domineren tot in de jaren zestig, moest de drank plotseling plaatsmaken voor wodka. De hippe uitstraling en goede marketing van Wodka zorgden ervoor dat gin als “oubollig” gezien werd en wodka de populariteit overnam. Gin verdween naar de achtergrond.

Gin Back Home Maar gin sloeg terug. Dankzij Tanqueray en Bombay Sapphire aan het eind van de twintigste eeuw. Deze gins leunden qua smaak meer richting wodka en wisten ook nog een kek flesje erbij te lanceren. Gin was back. En nu moest gin nog ‘back home’. Daar zorgen verschillende ‘hoe kan het ook anders’ Nederlandse distilleerderijen wel voor. En laat Richard daar nu wel raad mee weten.

Catz Dry Gin First up is Catz Dry Gin. Net als London Essence ook door Richard vertegenwoordigt. Een nieuwe gin die een oud-Hollands merk weer tot leven wekt. Kekke fles, check. Prijswinnende smaak, check. Een Nederlandse gin, uitzonderlijk aromatisch en veelzijdig, krachtig en gebalanceerd. Een gin die klassieke aspecten op geheel eigen wijze laat overlopen in een rijk palet van bijzondere botanicals. Een gin die de afgelopen jaren in alle rust is ontwikkeld en waaraan geen concessies zijn gedaan aan de uiteindelijke kwaliteit. De gin is fris en lichtzoet in de neus: vanille, sinaasappel en jeneverbes met een hint van Earl Grey-thee en een licht ziltig aroma van engelwortel. In de mond geeft de gin langzaam de smaken prijs: eerst tonen van bergamot, koriander en jeneverbes. Daarna volgen zoete en kruidige tonen van citrus, romige vanille en kaneel met een licht peperige finish waar kardemom subtiel in terugkomt. De nasmaak is zeer lang, waarbij zachte tonen van zoete citrus, jeneverbes en een hint van anijs een terugblik geven op het rijke palet van Catz Dry Gin. Naast de klassieke gin en tonic met limoen en zoethout, maakt Richard hier ook de Essence No.5 mee, de cocktail waar Nick Vrielink van Pillows Maurits at the Park het Nederlands Kampioenschap Bartender won.

Wagging Finger De tweede gin komt uit onze home-town. Wagging Finger wordt namelijk gemaakt in de Hanzestad Deventer. De Wagging Finger Gin komt uit de “Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg-school”. Geen overdaad aan botanicals en geen lange zoektocht naar dat ene ingredient dat deze Gin zo bijzonder maakt. Nee hoor, de Wagging Finger Gin is “Juniper-driven”. Het is de Jeneverbes die de boventoon voert. De frisse citrustonen en het kruidige karakter van een beetje anijs en kruidnagel zijn slechts complementair aan die klassieke basis. Het gebbetje in de fles kunnen we ook erg waarderen. Zonder al te veel te verklappen, draait u de fles eens om en kijk dan nog eens naar de vriendelijke dame. Ook met de Wagging Finger Gin maakte Richard een fijne Gin en Tonic. Richard veraste ons met de Aviation Cocktail. De recepturen vindt u verderop.

Gin 1689 Als derde gin van Nederlandse bodem lieten we Richard los op Gin 1689. En dan wel de Dutch Pink Gin variant. En laten we dan even starten dat de heren van Gin 1689 in ieder geval de marketing goed onder de knie hebben. Na een lange zoek- tocht vonden ze het gecodeerde recept in de catacomben van de British Library. Gecodeerd uiteraard, maar de code is gekraakt. Op de website kunt u het prachtige verhaal terug- lezen en de oplettende kijker heeft hiervoor in dit verhaal al een aanzetje gehad. Koning Willem III zou er trots op zijn. De Dutch Pink Gin wordt ook wel de fruitige gin genoemd. Door de toevoeging van aardbeien en frambozen in het distillatieproces krijgt de gin een roze gloed en fruitige smaak. Ook van de Gin 1689 maakte Richard twee geweldige recepturen. De Fizzy Singapore Sling, what’s in a name, en de originele G & T met London Essence Pomelo & Pink Pepper Tonic.

London Essence Voor het maken van je perfecte ginnever and tonic ga je uiteraard niet ‘lopen te bezuinigen’ op de tonic. Dat zou zoiets zijn als een glas Dom Perignon afvullen met jus d’orange. Nee, bij een top gin, en ook een top cocktail, hoort een mixer van de allerhoogste orde. En omdat wij niet zouden wensen dat u uzelf tekortdoet, wijzen we direct even de weg. Richard Zijlstra is niet voor niks de brand ambassador van London Essence. Al vanaf 1896 ontwikkelt The London Essence Company de mooiste gedistilleerde essences. Toen nog voor de grootste parfum huizen ter wereld. Maar er was meer uit de botanische distillaten te halen en zo kwamen ze terecht in de ‘mixers’, de softdrinks, die je terugvindt in de verschillende recepturen van Richard. De mixers worden geschonken in de beste bars over de hele wereld, zijn laag in calorieën en bevatten uitsluitend natuurlijke ingrediënten. Het allerbelangrijkste is dat het de karakteristieke eigenschappen van je gin er doorheen laat schijnen in plaats van overruled met smaak en een te hoge carbonatie. Wel zo fijn om dat even te kunnen vertellen als u uw volgende gin en tonic serveert.

Speakeasies Swing Gin Wij staan vooraan om te zeggen dat smaak het meest-aller-superst belangrijkste is als het gaat om gerechten, wijn en cocktails. Is het niet lekker, dan gaat het terug naar de keuken of de bar. Maar wellicht nog meer dan de gerechten, speelt esthetiek een cruciale rol in de wereld van de cocktails. Bij onze gin en tonics is dit niet anders. Laten we beginnen met het glas. U komt er al niet meer mee weg als uw glas ‘gin-glas’ of erger nog ‘gin en tonic glas’ heet. Zodat u niet voor paal staat aan tafel heeft Richard bij APS Glass & Bar Supply een selectie gemaakt van glazen waarmee u zeker de loef af zult steken. Met namen als ‘Bach Gin’, ‘Levitas High-Ball’, ‘Envy Rocks’ en onze favoriet ‘Speakeasies Swing Gin’ wordt het lekker tongstruikelen en hoge ogen gooien. Het bekt niet alleen lekker, het ziet er ook direct supermooi uit. Een ander glas dat we graag nog even uitlichten is de ‘1924 G&T’. Ontworpen door niemand minder dan Richard zelf.

Coolness En als we dan dat glas hebben, die mooie garnituren, de geweldige gin van Nederlandse bodem en de passende mixer. Dan ontbreekt nog één ding: ijs. Geloof het of niet, ijs is een make it or break it onderdeel van uw fantastische gin en tonic. Een gewoon ijsklontje heeft namelijk een aantal nare eigenschappen. Laten we beginnen met het simpele feit dat de ijsklontjes die wij thuis geserveerd krijgen naar vriezer smaken. Helaas geldt dit ook nogal eens voor de ijsklontjes die we in de gemiddelde uitgaansgelegenheden in ons glas gedumpt krijgen. Omdat men daar vaak denkt ‘hoe meer hoe beter’ komen we direct op punt twee. Smeltwater. Die standaard klontjes smelten veel te snel en na slok drie lijkt het of we ranja drinken in plaats van een Aviator. En dan het laatste punt. Zo’n vol glas met crushed ice ziet er simpelweg niet cool uit. En als we één ding eisen van onze gin en tonic. Coolness. Wat te doen? Makkelijk. U schaft het perfecte ijsklontje aan. Richard gebruikt het artisanale ijs van the Ice Factory Company. De blokken ijs smelten minder snel en zijn gemaakt van zuiver water. Geen lucht of onzuiverheden die nare luchtjes over je gin uitstrooien en je ijsblok troebel maken. Maar laten we eerlijk zijn. Het aller- allerbelangrijkste. Ze zien er gruwelijk cool uit. Exact vierkante blokken, ijsstaven zo groot als het glas waar ze in gaan en handgevormde ijsbollen. Ze lijken wel gemaakt voor het Speak-easies-Swing-Gin glas.

Weekend Zo, nu kunt u aftellen naar het weekend om een van de geweldige gin en tonics of cocktails van Richard te serveren. Gooi hoge ogen met uw kennis over de geschiedenis van ginnever en steel de show met het perfecte glas en uw artisanale ijs.

Tekst: Jarko Barten / Foto’s: Dirk Broks - Impact Presentations